Die vrouw met die kinderwagen. Met haar raakte ik in gesprek. Wat zij van onze gemeente vond. Dat men haar, bij het melden van een klacht over het onkruid tussen de tegels, niet serieus nam. Dat onkruid was zo hoog dat het tussen de wielen van haar kinderwagen kwam. Thuis gekomen moest zij het verwijderen en belde de gemeente. Een medewerker van de gemeente zei dat ze er voorlopig niets aan deden. Zij moest het zelf maar verwijderen. Dat noemen we burger betrokkenheid, zo stelde degene waar zij haar klacht deponeerde.
Even los van deze klacht. Ik vind dat we zo niet met elkaar om horen te gaan. De lokale overheid verschuilt zich achter procedures, een beleid of het College heeft dit besloten.
Een klacht van een inwoner is een cadeautje. Die neem je serieus. Niet afschepen dus.
De gemeente is zich niet altijd bewust van de greep die het heeft op burgers. Dat geldt voor initiatieven van inwoners, voor de toepassing van de strenge regels van de bijstandswet. En plannen van de gemeente waarop omwonenden weinig tot geen invloed hebben. Denk aan windmolens en woningbouwplannen die diep ingrijpen in de omgeving waar zij wonen.
Wat heeft die mevrouw met de kinderwagen met mij gedaan als lijsttrekker? Laten we onze inwoners serieus nemen. Vooraf nadrukkelijker in gesprek zodat er echt draagvlak ontstaat. Daarna pas neemt de gemeenteraad een besluit.
Agnes Meijer
Lijsttrekker CDA Beuningen